Download to read offline
More Related Content
Bestfriends
- 1.
- 2. Isinulat ni BlessieMarie Gomez
- 3.
- 4. Siya yung palagingtutulong sa iyo, palaging poprotekta sa iyo at palaging kasama mo sa problema…
- 5. Pero paano kungsiya rin pala ang taong minamahal mo?...
- 6. Kaya mo bangisakripisyo ang pagkakaibigan niyo para sa pag-ibig na pinapanagarap mo?
- 7.
- 8.
- 9. Ako si Kristine. 16years old, 4th year high school student.
- 10.
- 11. Ang pangalan niyaay Nathan.
- 12. Nagkakilala kami noongako ay 5 years old.
- 13. Malapit na magkaibigandin ang aming mga magulang.
- 14. Kaya naman palagikaming magkasabay sa tuwing papasok at uuwi sa school.
- 15. Palagi din kamingmagkasama pagdating sa kalokohan.
- 16. Nagsasabihan din kaming mga sekreto, kaya naman malaki ang tiwala namin sa isa’t isa.
- 17. Pero, may sekretoakong hindi ko kayang sabihin sakanya…
- 18. Yun ay angsabihin sakanya na mahal ko siya, higit pa sa kaibigan.
- 19.
- 20. Isang araw, saeskwelahan. habang papunta ako sa canteen ay may narinig ako.
- 21. “Nathan, girlfriend moba si Kristine? Napansin kasi namin na palagi kayong magkasama sa tuwing uuwi at papasok sa school.”
- 22.
- 23. Ni Nathan atng mga kaibigan niya.
- 24. Pero nacucurious akosa tanong ng kaibigan ni Nathan…
- 25. Gusto ko rinmalaman ang isasagot niya, kaya naman pumunta ako sa isang gilid at pinagpatuloy ang pakikinig sa kanila.
- 26. “A-anu bang sinasabimo? magkababata lang kami nun. Haha”
- 27.
- 28. Nasaktan ako sasinabi niya…
- 29. Pero, tama nganaman siya, Kababata niya lang ako.
- 30. At siguro, haggangdun lang talaga ako para sakanya...
- 31.
- 32.
- 33.
- 34. Tanggap ko naiyon.
- 35.
- 36. Uwian na nangbiglang umulan.
- 37. Naiisip ko naumuwi ng mag isa ngayon dahil kapag nakita ko si nathan, ay baka maalala ko lamang ang mga sinabi niya…
- 38. Binuksan ko naang payong ko, at hahakbang na sana ako ng biglang may tumawag sa akin.
- 39.
- 40. Si Nathan. Tumatakbo papalapitsa akin.
- 41. Tumalikod ako atpumikit ng sandali.
- 42. Pagmulat ko aynasa harap ko na si Nathan.
- 43. Hingal na hingalsiya. Mukang napagod siya sa pagtakbo.
- 44. “Kristine! Akala koba sabay tayo palagi? Bakit hindi mo ako hinintay?”
- 45. Napayuko ako atnapahigpit ang kapit ko sa bag ko.
- 46.
- 47. “Huh? Nakalimutan mo? Parangimposible naman yun.”
- 48.
- 49. “Okay, apology accepted!Tara na.”
- 50. Sa totoo lang,gusto ko na sanang tumakbo nun, pero, naisip ko na hindi na ituloy…
- 51. Dahil ayos langsa akin kung hindi niya ako kayang mahalin ng higit pa sa kaibigan…
- 52. Basta makasama kolang siya ay masaya na ako.
- 53.
- 54.
- 55. Hinatid ako niNathan hanggang sa aming bahay.
- 56. Nang mga orasna yun ay nagdesisyon na ako sumuko sakanya…
- 57.
- 58. Niyakap ako niNathan.
- 59. “N-nathan?! Bakit? Anungproblema?!”
- 60. “Sorry, pero pwedebang mayakap ka kahit sandali lang?”
- 61.
- 62. Napaka higpit ngyakap niya sa akin.
- 63. “Kristine… may sasabihinako sa iyo…”
- 64. Bigla akong kinabahansa sinabi niya.
- 65. “…Kristine, maaaring hindina magtatagal ang buhay ko…”
- 66.
- 67. “A-anung sinasabi mo?!A-anung hindi kana magtatagal?! Anu bang joke to?!”
- 68. “Matagal kong sinekretoang sakit ko sa iyo, mayroon na akong sakit simula pa noong 5 years old ako. Sana mapatawad mo ako.”
- 69. Napatulo ang luhako ng mga oras na yon. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nakatingin lang ako sakanya.
- 70. “…Kristine, ito narin ang huli nating beses na magkakasama tayo…”
- 71.
- 72. “Pupunta kaming statespara doon ako ipagamot,kaya naman, mamaya, pumunta ka sa park kung saan tayo madalas maglaro noon. Hihintayin kita doon.”
- 73.
- 74. Nginitian niya akoat pagkatapos ay umalis na siya.
- 75.
- 76.
- 77. Pumunta ako salugar na pinag usapan.
- 78. Naroon na siNathan ng makarating ako.
- 79.
- 80.
- 81. Napalingon siya atlumakad papalapit sa akin.
- 82. Naisip ko naaminin na ang tunay kong nararamdaman para sakanya.
- 83. “Nathan, bago kamagsalita ay may gusto muna akong ipagtapat sa’yo…”
- 84.
- 85.
- 86. “Pasensya na, pero,pwede bang makinig ka muna sa akin?…”
- 87.
- 88. “… may gustoakong ibigay sa iyo.”
- 89. Mayroon siyang nilabasna maliit na kahon.
- 90.
- 91. Ang nilalaaman ayisang napakagandang kuwintas.
- 92. “Kristine, gusto kosanang tanggapin mo ang kuwintas na ito. Ito lang ang magiging remembrance mo sa akin kapag umalis na ako.”
- 93. Tinanggap ko angkuwintas.
- 94. Isinuot niya itosa akin.
- 95. Habang sinusuot niyasa akin ang kuwintas ay hindi ko mapigilang lumuha.
- 96. “Nathan, mahal namahal kita…”
- 97. Napangiti si nathansa sinabi ko.
- 98. “…ako rin, mahalna mahal kita Kristine.”
- 99. Niyakap niya muliako ng mahigpit.
- 100. Habang yakap niyaako ay mayroon akong naisip…
- 101. “Nathan, magpromise kana babalik ka dito, na gagaling ka. Hinhintayin kita kahit gaano pa katagal”
- 102.
- 103.
- 104. Pagkatapos noon ayumalis na siya.
- 105. At yoon naang huli naming pagkikita.
- 106.
- 107.
- 108. Isang taon anglumipas…
- 109. Simula nang siyaay umalis ay wala na akong narinig na balita tungkol sakanya.
- 110. Kahit isang sulato tawag ay walang dumating.
- 111. “Kumusta na kayasiya?”
- 112. “Gusto ko siyamakita…”
- 113.
- 114. Kinabukasan, pag kauwiko galing sa school ay may inabot sa akin na sobre ang aking nanay.
- 115. “Ma, ano poito?”
- 116. “Basahin mo atnang malaman mo.”
- 117.
- 118. Dahan-dahan kong binuksanang sobre.
- 119.
- 120. Kay Nathan nanggalingang sulat.
- 121.
- 122. “Dear Kristine, Kakarating langnamin dito sa states. Nag iisnow ngayon dito. Sana ay nandito ka para makapaglaro tayo sa snow. Namimiss na kita… Ipagnalangin mo na sana ay gumaling na ako para magkasama na tayo. Gustong gusto ko na talaga bumalik diyan. May aaminin pa pala ako. Simula pa noong umpisa ay minahal na kita. Sorry ah kung ngayon ko lang sinabi sayo, kung kelan na huli na. Mahal na mahal na mahal na mahal kita Kristine. Nagmamahal, Nathan”
- 123. Lumuluha ako habangbinabasa ko iyon.
- 124. Ang petsa ngsulat ay dalawang araw simula ng umalis si nathan dito.
- 125. Ngayon lang dawito nakarating dahil nawala ang sulat.
- 126. Mayamaya ay mayinabot pa na sulat si mama.
- 127.
- 128. “Ang sulat nayan ay pinadala kahapon ng mama ni Nathan.”
- 129. Sinimulan ko nabasahin ang sulat…
- 130.
- 131. Nagimbal ako sanabasa ko.
- 132. Patay na dawsa Nathan…
- 133. Hindi niya dawkinaya ang ginawang operasyon….
- 134. Matapos ko mabasayoon ay nagsimula na ako umiyak ng umiyak.
- 135. “Bakit?! Bakit bakasi kailangan niyang mamatay? Kung kelan na mahal na namin ang isa’t isa ng higit pa sa kaibigan..”
- 136. “Nangako siya saakin na babalik siya dito! Ngayon imposible na mangyare iyon!”
- 137. Hinayaan lang akong mama ko na umiyak ng umiyak ng mga oras na iyon.
- 138. Hanggang sa gumaanang pakiramdam ko, nasa tabi ko ang mama ko.
- 139.
- 140. “Anak, hindi porketwala na si Nathan ay hindi kana iibig. May makikilala ka pa na aalagan ka at hndi ka iiwan. Sigurado ako na gusto din yoon ni Nathan para sa iyo. Kasi gusto ka niya maging masaya.”
- 141. Napaisip ako sasinabi ni mama…
- 142. “Tama ka poma, gugustuhin din yoon ni Nathan para sa akin.”
- 143.
- 144. 5 taon anglumipas…
- 145. Ngayon ay maypamilya na ako.
- 146. Mayroon akong butihingasawa at dalawang anak.
- 147. Minsan ay kinukwentoko pa sa mga anak ko ang tungkol kay Nathan…
- 148. Kung paano niyaako napasaya, napalungkot at napaibig…
- 149. At kung paanoko siya naging Bestfriend.
- 150.
- 151.