Gramatica003
- 2. ΣΥΜΦΩΝΑ 3 5 9 διπλά ἡμίφωνα ἄφωνα ψ, ξ, ζ λ, μ, ν, ρ, σ κ, γ, χ, π, β, φ, τ, δ, θ τὰ φωνητικὰ ὄργανα οὐκ ἀνοίκειον διελθεῖν = no está fuera de lugar contar... ἐμποδὼν γίγνεσθαι = ἐμποδίζειν ὁ πνεύμων = pulmón παντελῶς, ὅλως = completamente
- 3. ΑΦΩΝΑ κ /k/ γ /g/ χ /ch/ οὐρανικά (kugujú) π /p/ β /b/ φ /ph/ χειλικά (pubufú) τ /t/ δ /d/ θ/th/ ὀδοντικά (tuduzú) ψιλά μέσα δασέα (kapitá) (gabidá) (jificí) ἐρείδεσθαι = apoyarse ἡ ἐπικρατοῦσα προφορά = la pronunciación vigente
- 4. ΔΙΑΛΟΓΟΣ 3 Διδάσκαλος, Φαῖδρος (μαθητής) Δ – Πόσα ἐστὶ τὰ Ἑλληνικὰ σύμφωνα; Φ – Ἐπτακαίδεκα. Δ – Πῶς δὲ διαιρεῖται; Φ – Εἰς τρία εἴδη· διπλά, ἡμίφωνα, ἄφωνα. Δ – Πόσα δὲ τὰ διπλά; Φ – τρία· ψ, ξ, ζ. Δ – Διὰ τὶ δὲ λέγομεν διπλά; Φ – Ὅτι διὰ γράμματος ἑνὸς δύο φωνὰς προφέρομεν, οἷον, π καὶ ς διὰ τοῦ ψ, κ καὶ ς διὰ τοῦ ξ. Δ – Τὰ δὲ ἡμίφωνα πόσα; Φ – Πέντε· λ, μ, ν, ρ, σ.
- 5. Δ – Διὰ τὶ ὀνομάζεται ἡμίφωνα; Φ – Ὅτι ἡ φωνὴ οὐκ ὅλως ὕπὸ τῶν φωνητικῶν ὀργάνων ἐμποδίζεται. Δ – Τὰ δὲ φωνητικὰ ὄργανα τὰ ἐν τῷ στόματι τίνα ἐστιν; Φ – Οὐρανίσκος, γλῶττα, ῥίς, ὀδόντες. χείλη. Δ – Τίνα δὲ τὰ ἄφωνα; Φ – Ἔννεα· κ, γ, χ, π, β, φ, τ, δ, θ. Δ – Ἄφωνα δὲ διὰ τί λέγομεν; Φ – Ὅτι παντελῶς ὑπὸ τῶν φωνητικῶν ὀργάνων ἐμποδίζεται καὶ βραχύτατον χρόνον ἔχει. Δ – Εἰς τί διαιρεῖται; Φ – Κατὰ μὲν τὸ φωνητικὸν ὄργανον τὸ τὴν φωνὴν ἐμποδῖζον, εἰς οὐρανικά, χειλικά, ὀδοντικά, κατὰ δὲ τὸ πνεῦμα, εἰς ψιλά, μέσα, δασέα.
- 6. Δ – Τὸ δὲ πνεῦμα τί εστιν; Φ – Ἔντασις τῆς φωνῆς, ἐν δὲ ἄλλῳ μαθήματι μαθητέον τοῦτο. Τὰ δὲ ὀνόματα εὖ ἐξέμαθον· ψιλα τρία, κ, π, τ, μέσα δὲ τρία, γ, β, δ, δασέα δὲ τρία, φ, χ, θ. Δ – Τίνα δὲ τὰ οὐρανικά; Φ – τρία, κ, γ, χ. λέγομεν οὐρανικὰ ὅτι χρὴ οὐρανικοῦ συμφώνου προφερομένου τὴν γλῶτταν ἐπὶ τῷ οὐρανίσκῳ ἐρείδεσθαι. Δ – Τίνα δὲ τὰ ὀδοντικά; Φ – τρία, τ, δ, θ. λέγομεν ὀδοντικὰ ὅτι χρὴ ὀδοντικοῦ συμφώνου προφερομένου ἄκρην τὴν γλῶτταν ἐπὶ τοῖς ὀδοῦσιν ἐρείδεσθαι. Δ – Τίνα δὲ τὰ χειλικά; Φ – τρία, π, β, φ. λέγομεν χειλικὰ ὅτι χρὴ χειλικοῦ συμφώνου προφερομένου τὰ χείλη κλείεσθαι.
- 7. Δ – Πολλὰ καὶ χαλεπὰ ὄνοματα δεῖ σε μαθεῖν. Πῶς οῦν μνημονεύουσι τοσαῦτα ὀνόματα οἱ νῦν Ἕλληνες; Φ – Ἀπόνως διὰ τῶν ἐξῆς λέξεων· capitá, gabidá, fijicí, cugujú, pubufú, tuduzú. Δ – Οἰμοί, ποῖον σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων; Φ – Μὴ θαύμαζε, ἀλλ᾿ ἄκουε. ψιλά capitá, τουτέστι, κ, π, τ. μέσα gabidá, τουτέστι, γ, β, δ. δασέα fijicí, τουτέστι, φ, χ, θ. οὐρανικά cugujú, τουτέστι, κ, γ, χ. χειλικά pubufú, τουτέστι, π, β, φ. ὀδοντικά tuduzú, τουτέστι, τ, δ, θ. capitá, gabidá, fijicí, cugujú, pubufú, tuduzú. Δ – καλὸν τὸ σόφισμα.