1. ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Προκαταλήψεις και δογματικές απόψεις. Η αδιαλλαξία των συζητητών τους καθιστά
απόλυτους στις θέσεις τους.
Ημιμάθεια και άγνοια του θέματος που συζητείται.
Η αδυναμία του ανθρώπου να αποδεχτεί ό,τι δεν τον συμφέρει και ό,τι ξεπερνά τις δικές του
πνευματικές ικανότητες.
Προσωπικές εμπάθειες, έχθρες και αντιπάθειες, αντιδικίες μεταξύ των συνομιλητών.
Η παραπληροφόρηση για το θέμα συζήτησης.
Συζητητές που εκπροσωπούν συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Η πεποίθηση των διαλεγομένων ότι αυτοί μόνο κατέχουν την αλήθεια.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Σεβασμός στην άποψη των άλλων. Υπομονή, ανοχή, διαλλακτικότητα.
Οι διαλεγόμενοι να είναι γνώστες του θέματος συζήτησης, να έχουν, αν είναι δυνατό, το ίδιο
πνευματικό επίπεδο. Όταν συμβαίνει αυτό το υπό συζήτηση θέμα προσεγγίζεται ολόπλευρα,
διερευνάται εις βάθος και επιτυγχάνεται η επίλυσή του.
Έλλειψη προσωπικής εμπάθειας, μίσους, προσωπικών διαφορών. Αναγνώριση του
αναφαίρετου δικαιώματος του συνομιλητή να εκφράζεται ελεύθερα.
Συζητητές χωρίς προκαταλήψεις, δογματικές απόψεις, όχι φανατικοί υποστηρικτές θέσεων.
Κατοχύρωση της ελευθερίας έκφρασης, δημοκρατικό κλίμα, πλουραλισμός. Οι συζητητές
μπορούν ελεύθερα να εκφράζουν τις απόψεις τους, έλλειψη λογοκρισίας. Σεβασμός της
διαφορετικότητας, ανεκτικότητα.
Χρήση επιχειρημάτων, ακριβολογία, αποφυγή φλυαρίας, αοριστιών και ασαφειών στην
έκφραση των απόψεων εκ μέρους των συνομιλητών, τεκμηρίωση των θέσεων. Αντικειμενικότητα,
αποδοχή του πολλαπλού χαρακτήρα της αλήθειας.
ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Επικοινωνούν μεταξύ τους οι άνθρωποι, με τη συζήτηση λύνουν τις διαφορές και τις αντιθέσεις
τους.
Εξασφάλιση κοινωνικής ισορροπίας και σταθερότητας. Αποφυγή φανατισμού, συγκρούσεων
και αδιεξόδων στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Με τη συνεργασία και το διάλογο
προωθείται το κοινωνικό συμφέρον και οι πολίτες αναπτύσσουν διαπροσωπικές σχέσεις.
Διαδίδονται ιδέες και γνώσεις( απαραίτητη προϋπόθεση η κατοχύρωση της ελεύθερης
έκφρασης).
Ενισχύεται το δημοκρατικό πολίτευμα, αφού ο διάλογος είναι το απαραίτητο στοιχείο της
πολιτικής ζωής. Μετά από διάλογο δίνονται λύσεις, παίρνονται αποφάσεις και επικρατεί ηρεμία
στην πολιτική ζωή.
Συμβάλλει στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου, καλλιεργεί την κρίση, την
αντιληπτικότητα, τον προβληματισμό και τη φαντασία του.
Σημαντικός είναι ο διάλογος και στην οικογένεια, γιατί συνιστά το καλύτερο μέσο επικοινωνίας
ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, ειδικά στις σχέσεις γονέων και παιδιών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο οι λαοί προσεγγίζουν ο ένας τον άλλο, επιλύονται διαφορές και
αποφεύγονται οι πολεμικές συρράξεις. Οι λαοί συνεργάζονται για την επίλυση σημαντικών
προβλημάτων (οικολογικό, πείνα, τρομοκρατία, πόλεμοι).
Πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών, επίδραση καλλιτεχνικών ρευμάτων, προώθηση της
συνεργασίας και των πολιτιστικών ανταλλαγών.
Ως μέσο διδασκαλίας επιτρέπει τη συνεργασία δασκάλου και μαθητή και συντελεί στην
καλύτερη αφομοίωση της γνώσης. Με το διάλογο ενεργοποιείται η κριτική διάθεση και ο
2. στοχασμός του νέου, ενθαρρύνεται η αυτενέργεια του μαθητή και διευρύνονται οι πνευματικοί του
ορίζοντες.
